Uitvallen Johno smet op klinkende zege heren 9.

Na afloop van de thuiswedstrijd tegen Victoria H8 ging het eigenlijk vooral over Johno van IJsseldijk. Nu eist onze Limburgse gastarbeider maar wat graag de hoofdrol voor zich op. Maar de manier waarop dat afgelopen vrijdag tot stand kwam was niet zo voorzien. Nu kunnen ze beter over je fiets lullen, dan over je lul fietsen. Welnu, de fiets van Johno stond nog bij Squash Delft in het rek, terwijl hij zelf met z’n poot omhoog zat. Thuis in Leidschendam bij zijn vriendin op de bank. Het overschaduwde de klinkende zege van Squash Delft H9 op het hoger geplaatste Victoria.

Na de onverwachte zege vorige week in Maassluis van ‘het kneuzenteam’, stonden in de thuiswedstrijd tegen Victoria H8 ‘de grote mannen’ in de basis. We speelden kortom in de sterkst mogelijke samenstelling. Op papier dan. Hoewel Victoria veel hoger op de ranglijst stond, waren er vooraf dus zeker verwachtingen. Bovendien was onze topper Johan Stevens weer beschikbaar. Na een forse enkelblessure was het zijn eerste competitiewedstrijd dit seizoen. Johan stond ruim twee maanden langs de kant. Een geluk was, dat Victoria zijn beste speler een weekendje vrijaf had gegeven. Wellicht hadden de Rotterdammers op minder weerstand gerekend. Ze kwamen bedrogen uit. Dat bleek al snel in de eerste partij, waarin Tim van der Maas zijn opponent Tobias van Kempen declasseerde. Met driemaal 11-3 mocht de captain van de Rotterdamse formatie weer op het bankje plaatsnemen.

Waar Tim deze avond meer zijn handen vol aan had, was de verzorging van ploeggenoot Johno. Die startte aanvankelijk moeizaam tegen Peter Boender. Net op tijd echter, wist Johno het tij in de eerste game te keren. Met 11-9 trok onze nummer twee alsnog aan het langste eind. In het tweede bedrijf ging Johno wel direct voortvarend van start. Maar halverwege de game sloeg voor hem het noodlot toe. In plaats van een ‘let’ te vragen en waarschijnlijk een ‘stroke’ te krijgen, probeerde Johno met een sliding, gecombineerd met een halve salto en een dubbele flikflak nog bij de bal te komen. Hij ging door z’n enkel en nam daarbij ook tegenstander Peter mee in zijn val. Die maakte gelukkig een zachte landing. Voor Johno liep het echter minder goed af. Terwijl Tim naar de bar sprintte voor ijs, gaf Johan onze pechvogel regelmatig een aai over z’n bol om hem gerust te stellen. Intussen maakte teamcaptain Ruud de Groot met zijn mobiel de röntgenfoto’s. De diagnose: Einde verhaal!

Johno geblesseerd op de baan.	Dikke enkel van Johno bleek achteraf gebroken.

De speeltijd die werd uitgespaard in de eerste twee partijen van de avond, werd door de beide nummers één ten volle benut. Johan kon in zijn rentree tegen Nils Berndsen direct aan de bak. In een ware thriller, waarin de kansen telkens keerden, ging de eerste game uiteindelijk met 15-17 naar de nestor van het Rotterdamse team. Ook in de tweede game moest er een verlenging aan te pas komen. Ditmaal trok Johan met 12-10 aan het langste eind. Toen Johan met 11-4 ook de derde game gedecideerd opeiste, leek de partij gespeeld. Nils richtte zich echter op, terwijl Johan de tol moest betalen voor twee maanden blessureleed. Met 8-11 ging de vierde game dan ook naar Victoria. En dus ging de partij ‘all the way’ met een passend slotstuk. Scheidsrechter Ruud had, gegeven alle inspanningen, nog voorgesteld om de ‘final game’ op 8-8 te starten. Maar beide kemphanen besloten gewoon vanaf nul te starten. Na veel bloed, zweet en tranen stond het enige tijd later alsnog 8-8 en ontspon zich een zinderende ontknoping. Johan verprutste zelfs een matchpoint door zijn service uit te slaan. Dat brak hem uiteindelijk op. De gelouterde Nils trok de beslissende game met 12-14 naar zich toe. Op zo’n moment is het jammer dat er maar één winnaar kan zijn.

Ruud de Groot (teamcaptain heren 9)

En dus moest Ruud zijn wedstrijd tegen Dick van den Born winnen om Heren 9 alsnog aan een zege te helpen. Terwijl Johno door Tim naar huis werd gebracht, speelde onze captain een moeizame wedstrijd. Met 11-9 trok Ruud in de slotfase de eerste game alsnog naar zich toe, nadat hij lang tegen een achterstand had aangekeken. In de tweede game lukte het Ruud niet de achterstand te repareren. Die ging met 8-11 naar Dick. Daarna nam Ruud het heft in handen, zonder tot hoogstaand spel te komen. Met 11-8 en 11-6 deed hij echter wat hij moest doen. Met een 12-7 overwinning kon Heren 9 aan het bier met bitterballen. Het was na afloop gezellig. Maar één stoel bleef leeg. De hoofdrolspeler van de avond moest ditmaal passen voor de derde helft. Zo hebben we Johan weer terug, maar zijn we Johno voorlopig kwijt. Gelukkig voor hem is het, met komende vrijdag nog de uitwedstrijd tegen Westvliet H3 voor de boeg, bijna winterstop. Sterkte en beterschap Johno!