fbpx

Squash Delft Heren 10 – speeldag 8

Gezien uw vertrouwde verslaggever zich in Praag in de watjes laat leggen door Thaise masseuses, worden de honneurs vandaag door mij waargenomen. Wel wilden we nog ingaan op het gerucht dat Ruud in Praag harder heeft gejuicht voor Feyenoord dan ooit voor Heren 10, we zullen hem hier intern op aanspreken en we nemen aan dat hij zijn leven zal beteren.

Enfin, over naar de orde van de dag, er stond immers een belangrijke match tegen de hekkensluiters uit Diepput op het programma. En terwijl de hoge heren in Den Haag somber nieuws aan het verkondigen waren, zat de stemming er in Delft goed in. Na een moeizame start van het seizoen hadden we de flow gevonden en vanavond werd de aanval op de top 3 ingezet. Dat het waarschijnlijk de laatste competitie avond van het jaar was, gaf nog een extra dimensie aan een spannende avond.

Bob

Aan Bob de eer om de spits af te bijten in de wedstrijd tegen Martijn. Alle begin is echter moeilijk, en helaas was dit voor Bob niet anders. Hoewel hij aardig meekwam zat er op de beslissende momenten helaas niet genoeg in de tank. Een blinde scheids, die het balletje niet eens zag stuiteren hielp natuurlijk ook niet mee. De frustratie dat er meer in zat ging na de 2-0 ook tegen Bob spelen, en als je tegen jezelf speelt kan niemand winnen. Uiteindelijk moest Bob ook in de laatste game het hoofd buigen, 3-0.

Johno

Er bleek inderdaad iets mis met de ogen van de scheids, want ook in z’n eigen wedstrijd sloeg hij de ballen overal, behalve tussen de rode lijnen. Zodoende keek Johno al snel tegen een 1-0 achterstand aan. Een doemscenario leek zich te voltrekken en er werd me verteld dat ik mijn wilde spel te veel inspireerde op mijn eveneens wilde kapsel. Die boodschap kwam aan en waar mijn hoofd de rust hervond, gingen mijn benen steeds harder lopen. Na een intens gevecht, inclusief twee games tot 12-10, werd de tweede partij met 3-1 gewonnen.

Wouter

Hierna was het de beurt aan WW. In de eerste game ging het nog gelijk op en moest WW flink werken om de 1-0 binnen te halen. Hierna schakelde WW over naar een hogere versnelling en in een mum van tijd was de winst binnen gehaald. Zou er dan toch doping in dat vaccin zitten? Zijn tegenstander bleek een ding wel beter te kunnen, de glazen achterwand werd namelijk nog meer op de proef gesteld dan normaliter. Dit leverde gelukkig geen problemen op, gezien Sammy met z’n vooruitschrijdend inzicht al gepantserd glas op onze baan laten installeren, verrassend genoeg was dat deze keer niet voor Wouter nodig geweest.

Paul in de rol als scheidsrechter

Aan ijskonijn Paul de taak om de zege over de streep te trekken. We wisten dat we op onze veteraan konden vertrouwen, want hij had al een aantal keer de beslissende partij over de streep getrokken. Na een 1-0 achterstand was de statistiek echter niet meer in Pauls voordeel en begonnen we toch weer te bibberen. Het zou toch niet waar zijn? Kregen we vandaag een nieuwe saboteur, nadat de twee angsthazen van H10 hadden gewonnen? Gelukkig was het niet waar, want na een paar goede tips van het tactische meesterbrein van Wouter bleek de rest van de partij een walk-in-the-park. En al snel bekroonde Paul een mooie avond met een 3-1 overwinning.

Er werd zelfs nog geprobeerd om het nog rooskleuriger te maken en de tegenstanders slechts 4 punten te gunnen. Onze meelevende captain keek scherp mee via de app en zo werd uiteindelijk de correcte eindstand 12-5 ingevuld. Zo’n mooie overwinning smaakte natuurlijk naar meer, en het was inderdaad nog niet gedaan met de pret. Sammy’s take-away toko was tot ieders genoegen ook deze week weer open, en zodoende werd er ook nog een levendige derde helft gespeeld. Vanzelfsprekend werd er flink besteld, gezien de taak van de avond om Squash Delft de winter door te krijgen. Al met al beleefden we een goede avond en om af te sluiten met Wouters wijze woorden: tot over 3 jaar!