Matig herstel voor heren 9

Na twee forse nederlagen op rij heeft Squash Delft H9 zich enigszins herpakt. In de thuiswedstrijd tegen Dekker Zoetermeer H3 boekte de formatie van captain Ruud de Groot een nipte 10-6 overwinning. Daarmee bleef een plaats in het rechter rijtje van de kelderklasse het team voorlopig bespaard. Maar veel schoot de Delftse equipe er niet mee op. De drie bovenste plaatsen raakten zelfs verder uit het zicht. Zo stuurde het deze competitie debuterende Squash Delft H10 tegenstander Squash & Biljart Ridderkerk H3 genadeloos met een 15-0 nederlaag naar huis. En ook Victoria H8 pakte de volle buit, daar waar Heren 9 wederom dure punten morste. Opnieuw geen vrolijke gezichten na afloop aan de bar, ondanks de zege.

 

Terwijl Nederland volledig in de ban is van de komende verkiezingen, heeft de formatie van Squash Delft H9 haar eigen ‘feestje’. Het is inderdaad ‘haar’ feestje, want het woord ‘formatie’ is vrouwelijk, hoewel het hier om ‘Heren 9’ gaat. Ja, soms is de logica in de Nederlandse taal ver te zoeken. En dan moet alles straks ook nog worden omgebouwd naar ‘genderneutraal’, als het aan de ‘linkse woke beweging’ ligt. Ik zeg: “Cancelen die hap!” We hebben als land wel belangrijkere zaken op ons bordje liggen. Zoals daar is de jaarlijkse ‘zwarte pieten discussie’. Want daar zijn we goed in: Elkaar de zwarte piet toespelen. Er is zelfs een aparte omroep voor opgericht. In zelfreflectie blinken we nou niet bepaald uit. Het ligt altijd aan ‘hunnie’. Iedereen heeft thuis een spiegel. Maar er eens goed in kijken, ho maar. Ja, voor het uiterlijk. Maar dat is slechts de verpakking. Het gaat om de inhoud!

Maar als ik de laatste jaren zo de politieke debatten volg, gaat het ook daar doorgaans niet om de inhoud. Wel leuk als de ‘rechtse’ Geert Wilders zijn ‘linkse’ opponent Frans Timmermans toeroept dat het bij Frans allemaal wat langer duurt ‘voordat hij een ons weegt’, daarmee doelend op zijn overgewicht. Die Geert heeft absoluut humor. Maar daar gaat het niet om. We moeten Geert beoordelen als politicus en niet als cabaretier. Dat geldt overigens ook voor alle andere kandidaten en hun partijprogramma’s. De inhoud moet bepalend zijn. En hou het bij de feiten. Een partijleider die stelt dat hij er ‘geen actieve herinnering’ aan heeft, is rijp voor de geriater. Of voor het leiderschap bij 50Plus. Daar mag je dingen vergeten. De VVD had wat dat betreft best eerder kunnen ingrijpen. Nu zitten we op een ronkende puinhoop en met een erfenis die niemand wil. Ga er maar aanstaan.

Maar terug naar Squash Delft H9. De interne crisis is nog lang niet bezworen, zo blijkt. Ook niet na de 10-6 zege op Dekker Zoetermeer H3 van afgelopen vrijdag. Een situatie die zich het best laat vergelijken met de ophef binnen de Partij voor de Dieren. Daar buitelen ze ook al enige tijd over elkaar heen. En dan niet als jonge lammetjes. Het partijbestuur zette eerst lijsttrekker Esther Ouwehand aan de kant vanwege vermeende integriteitsschendingen, om vervolgens na massaal intern protest alsnog zelf op te stappen. Esther Ouwehand trekt dus alsnog de kar. Bij Heren 9 zijn het vooral aanvoerder Ruud de Groot en nieuwe aanwinst Marco Rombout die elkaar momenteel wat minder aardig vinden. Marco voelde zich na afloop van de wanprestatie van vorige week onheus bejegend door de captain. Hij moet nu als ‘Mister 11-0’ door het leven binnen de Delftse squash community. En dat pikt hij niet. Hoewel de feiten natuurlijk niet liegen.

Marco en Ruud bootsen na de wedstrijden een vriendelijk onderonsje na.

“Ik heb nog een appeltje met jou te schillen”, foeterde Marco afgelopen vrijdag richting Ruud. “Toch wel op de baan hoop ik?”, vroeg de aanvoerder geschrokken. Dat bleek gelukkig het geval. In dit stadium althans. Maar er gaan ook geruchten over een terugkeer van Marco naar Topsquash Maassluis. Het kan dus alle kanten op de komende maanden. En dan is er nog de kwestie met Johno van IJsseldijk. De enige man in het team die wel weet dat het woord ‘formatie’ vrouwelijk is. En daar gedraagt hij zich ook naar. Bekijk zijn, herstel ‘haar’ foto van achteren genomen en je denkt met ‘een lekker wijf’ van Dames 9 vandoen te hebben. Of met een ‘ophokplicht’ na het uitbreken van de vogelgriep, waarbij voor Johno al vaststaat dat hij ‘ren 9’ voorlopig niet meer uitkomt. Maar ok, Johno deed deze vrijdag zijn plicht en versloeg Vince Sloot van Dekker Zoetermeer H3 met duidelijke cijfers: 11-8, 11-7, 11-2.

En dat was nodig ook. Want in de eerste partij liet Bob Schadron het volledig afweten tegen Jens Touber. Daarbij viel de eerste game met 10-12 nog wat gelukkig de kant op van Jens. Maar daarmee was het verzet van Bob feitelijk al gebroken. Jens, nieuwkomer in het squashcircuit, dreef de routinier van Heren 9 bijna tot wanhoop. Met de teleurstellende cijfers 3-11, 8-11 droop Bob af. Waarschijnlijk wordt hij nu nog slechts ingezet bij uitwedstrijden. En dan uitsluitend als ‘BOB’. De kracht van een team is immers iedereen in te zetten op dingen waar hij (of ingeval van Johno ‘zij’) goed in is.

Bob overdenkt zijn zonden na de wedstrijd.

Johan Stevens stond daarom weer gewoon op één opgesteld. In de onderlinge duels op de training zijn er maar weinigen van ons niveau die bij hem in de buurt komen, laat staan van hem kunnen winnen. Hij heerst doordeweeks op de baan. Het is daarom onbegrijpelijk dat Johan voor de competitie nog geen wedstrijd heeft gewonnen.

Willem aan service tegen Johan Stevens.

Zo ook vrijdag niet. Johan trof de gelouterde William Stenfert – ‘Willem’ voor intimi – als opponent. Willem hoort met 67 jaar zo’n beetje bij het meubilair van Dekker Zoetermeer. Maar opnieuw is er een heel nieuw team om hem heen gebouwd. En deze jonge honden vreten uit zijn hand. En die zat ook deze avond weer vol met ‘tips en trucs’. Willem nam, wat dit laatste betrof, zelf het voortouw. Achterlangs door de benen scoorde hij het mooiste punt van de avond. Maar Willem was ook niet vies van een tackle hier en daar. Daarmee vloerde hij Johan, letterlijk en figuurlijk. En na een goed begin stond de Delftenaar uiteindelijk toch weer met lege handen: 11-6, 4-11, 10-12, 12-14. Hoewel het kwartje ook zomaar de andere kant op had kunnen vallen. Maar het uitslaan van de service op gamepoint helpt daarbij natuurlijk niet.

Ruud produceert een ace tegen Maurice.

Met een 4-6 achterstand in games na drie partijen was het vervolgens aan Ruud om het tij nog te keren. Daarvoor moest de captain wel een 3-0 zege noteren. En dat lukte. Maurice Bontenbal had de eerste twee games geen verweer op de opslag van Ruud, die vooral aan de backhandkant van zijn tegenstander de ene na de andere ace liet noteren: 11-2, 11-5. Na wat tips van Willem kreeg Maurice echter meer grip op de service van Ruud. Sterker nog, Maurice nam brutaal een 7-9 voorsprong. Maar uiteindelijk trok Ruud met 11-9 toch aan het langste eind. Daarmee bezorgde hij zijn team een krappe zege. Een matig herstel dus voor Heren 9, dat komende vrijdag op bezoek gaat bij Squash & Biljart Ridderkerk H3. Heren 10 heeft ook een uitbeurt tegen Topsquash Maassluis H3. Maar eerst gaan we op woensdag 22 november a.s. met z’n allen naar de stembus. En wie weet ziet de wereld er daarna heel anders uit.

Duimpje voor Ruud.