Iedereen wilde Bob zijn.

Squash Delft H9 blijft maar wisselvallig presteren dit seizoen. Na het succes vorige week tegen het hoger geplaatste Squash & Biljart Ridderkerk H4, moest het team van captain Ruud de Groot tegen laagvlieger Topsquash Maassluis H3 deze vrijdag weer een forse nederlaag incasseren. Toegegeven, de formatie uit Delft had dit keer heel wat minder gewicht in de schaal te leggen. Maar met een 13-6 nederlaag hadden de fans toch geen rekening gehouden. En dus kwamen de eerste witte zakdoekjes weer tevoorschijn. Of waren het gewoon servetten voor bij het bittergarnituur? Hoe dan ook, de crisis is terug.

Daar zag het tijdens de eerste partij van de avond nog niet naar uit. Sterker, die leverde zelfs een onverwachte zege op. Nadat de tombola over de volgorde der wedstrijden eindelijk achter de rug was en de bingokaarten waren uitgedeeld, mocht Bob als eerste de baan op tegen Bryan Hieralal. Op positie drie welteverstaan. Bryan moest later op de avond nog een keer aan de bak voor competitiegenoot Topsquash Maassluis H4, dat op het centercourt tegen onze vrienden van HSRC de Diepput H4 speelde. Hij verzocht daarom de volgorde aan te passen. Nu is Bob wel gewend om te starten. En eigenlijk zou hij ook vanavond op vier spelen. Maar omdat Johan ziek was, Johno zwaar geblesseerd, Tim verhinderd en HP net terugkwam uit een SM-bubbel, met wat blauwe plekken tot gevolg, moest ‘lichtgewicht’ Samuel weer aan de bak. Dat leidde tot de nodige omzettingen binnen het team. Het dempte bovendien de hooggespannen verwachtingen voor de kelderkraker. Onder enkele spelers dan.

Bob had daar echter geen last van. Zoals altijd speelde hij zijn eigen spel. Oogkleppen op en gaan. Hij scoorde zelfs diverse punten na een gevalletje ‘turning’. De scheidsrechter stond het oogluikend toe. Bij het betreden van de baan had ‘betweter’ Ruud geroepen dat hij nog geen euro op een zege voor Bob zou zetten. En dat terwijl de captain van Squash Delft gokt op alles wat los en vast zit en meestal ‘outsiders’ of ‘dark horses’ speelt. Echter wedden op een overwinning voor Bob ging zelfs Ruud te ver. Hij gooide zijn geld dan maar beter direct in de Maas. Ruud had zijn woorden nauwelijks uitgesproken, of Bob stond al op een 0-2 voorsprong. Bryan had moeite met de service van onze routinier en kwam er met 6-11, 3-11 niet aan te pas.

Bob de grote man

Maar toen ging het thuispubliek zich met de wedstrijd bemoeien. Hartstochtelijk werd Bryan aangespoord tot betere prestaties. En het hielp. Met 11-7 trok hij de derde game naar zich toe. Tijd voor een collectieve plaspauze onder het thuispubliek. Want ja, die spanning! Maar toen ‘de zeikerds van Maassluis’ terugkeerden op hun plek, keek Bryan al tegen een 8-0 achterstand aan. Nog één keer ging het publiek erachter staan. Bryan kwam nader en nader. Bob wankelde, maar had als ‘Bob’ natuurlijk geen alcohol gedronken. Hoe zou het aflopen? Het thuispubliek hield de adem in. Daar ging het echter mis. Want met ingehouden adem is het lastig aanmoedigen. En dus keerden de kansen en pakte Bob met 8-11 alsnog de vierde game en daarmee de zege. Een opsteker van jewelste voor Heren 9. Na vele teleurstellingen was Bob eindelijk weer terug op zijn oude niveau.

Dat had natuurlijk de opmaat moeten zijn voor een klinkende teamzege. Het gevoel dat er ook in de uitwedstrijd tegen Topsquash Maassluis H3 wat te halen viel. Maar niets bleek minder waar. Het enige wat er deze avond voor Heren 9 nog te halen viel, kwam van achter de bar. En dan niet die mooie dame die erachter stond. Ook niet die oudere man trouwens. Nee, gezond bruin fruit met een lekker biertje. Een hele pitcher zelfs. Immers, als een thuisspelend team van Maassluis wint, staat er direct na afloop van de wedstrijd een volle maatbeker Heineken klaar. Voor rekening van de eigenaar van de club welteverstaan. Ik ben benieuwd of onze Sammy dat weet? Vroeger kreeg een winnend team van Maassluis zelfs een fles champagne. Opnieuw dus een teken dat het met de squashsport steeds verder bergafwaarts gaat. De eigenaar had trouwens een dure avond, want ook Topsquash Maassluis H4 boekte tegen HSRC de Diepput H4 (met onder andere onze trainingsgenoot Jan van de Mortel en hun captain Bas de Groot in de gelederen) een klinkende zege. En dus klotste het bier na afloop van beide partijen tegen de plinten.

Maar terug naar de wedstrijd. Doordat captain Sylvia van der Aa met vakantie was en Inge Siegerist tegenwoordig haar eigen ‘Bob’ heeft om zich te laten (be)rijden (de omzet witte wijn was deze week bij Maassluis dan ook tot het nulpunt gedaald), werd Ruud op positie één geconfronteerd met invaller Meeuwis Vermeer. Die bleek een maatje te groot voor en een niveautje beter dan Ruud. Meeuwis had haast en moest eerder weg. En zo speelde hij ook. Ruud kwam er met 11-2 in de eerste game totaal niet aan te pas. In het tweede bedrijf kreeg de Delftse aanvoerder wat meer grip op de partij. Sterker nog, Ruud nam brutaal een 9-10 voorsprong. Maar het gamepoint was niet aan hem besteed. Met 12-10, 11-5 mocht Ruud alsnog met een ruime nederlaag gaan zitten. Het liefst was hij direct teruggereden naar huis. Maar dat hoort natuurlijk niet bij het voorbeeldgedrag van een captain.

Paul kan het niet geloven…Stroke tegen

En dus zag Ruud, net als de vele toeschouwers, in de derde partij van de avond onze Paul en Marco Rombout op positie twee de baan betreden. Met 11-5, 10-12, 11-5, 10-12 toonde Paul tot twee keer toe veerkracht. Maar in de beslissende game was het weer de beurt aan Marco. Met 11-6 liet hij er geen gras over groeien. En dus had Samuel op vier, met dank aan de overwinning van Bob, nog een kans om de wedstrijd in het voordeel van Squash Delft te beslissen. Dan moest er wel met 0-3 gewonnen worden. Maar wat Samuel ook probeerde, met zijn ‘uitschuifarm’ leek Hans Peitsman haast onpasseerbaar. Ook de furieuze aanmoedigingen van onze ‘neutrale’ scheidsrechter Bob mochten niet baten. Met 11-6, 11-7, 10-12, 11-4 was ‘onze Hansie Hansie’ van Topsquash Maassluis H3 de sterkste. Een 13-6 nederlaag voor Heren 9 was het deel. Met jasjes werd er niet gegooid.

Samuel en Hansie Hansie

Na afloop was Bob aan de kant van Heren 9 de gevierde man. Stiekem wilden alle teamgenoten wel even Bob zijn, zoals ieder kind ook Messi wil zijn wanneer de Argentijnse voetballer weer eens uitblinkt. De shirtjes van Squash Delft met de naam ‘Bob’ op de achterkant zullen deze week niet aan te slepen zijn. Maar gelukkig voor de formatie uit Delft was iedereen deze avond toch ‘Bob’. Vanwege milieuoverwegingen en het moeten terugdringen van de stikstofuitstoot, waren alle spelers op eigen gelegenheid met de auto naar Maassluis afgereisd. En dus mocht er na afloop overwegend alcoholvrij bier gedronken worden. Bovendien viel er toch weinig te vieren. En de belangrijkste les van deze avond? Ook al heb je een goede ‘Bob’, het is zeker geen garantie voor een zege. Hooguit om veilig thuis te komen.

Al met al staat Heren 9 er beroerd voor. En dat terwijl op vrijdag 17 februari a.s. de thuiswedstrijd wacht tegen topteam Hermes DVS H5. De achterban eist dan ook maatregelen. Met het oog op volgend seizoen lijkt er zelfs goed nieuws. Captain Ruud, die ook als technisch directeur optreedt, is sinds deze vrijdag in onderhandeling met Topsquash Maassluis. Marco Rombout blijkt voor een gelimiteerde transfersom van tien bitterballen en een kratje ‘Hertog Jan’ bijna gratis op te halen. De tegenwoordig in Den Haag woonachtige speler van Maassluis staat naar verluid wel open voor een overstap naar Squash Delft H9. Maar er zijn meer kapers op de kust. Ook HSRC de Diepput H4 schijnt belangstelling te hebben en ver te willen gaan in de onderhandelingen. Zij doen er graag een fles jenever bij. Echter eerst maar eens kijken hoe het dit seizoen afloopt