fbpx

Heren 9 neemt revanche op Hermes DVS

Na een spetterend feest van HP vorige week bij Squash Delft – onbetwist het hoogtepunt van het seizoen voor Heren 9 – was het deze vrijdag weer tijd voor het serieuze werk. Bovendien moesten de extra verkregen calorieën er nog af. Immers, op HP na werd er tijdens de party niemand van het team op de dansvloer gesignaleerd. Dan is Hermes DVS H5 een perfecte tegenstander om wat overtollig gewicht te kunnen lozen. Een wedstrijd tegen de Schiedammers staat meestal garant voor spannende partijen, op het scherpst van de snede. Vaak trekt daarbij de gastheer aan het langste eind. Zo ook vanavond.

Waar HP deze avond aan trok, was niet geheel duidelijk. Hij meldde zich af met een ‘frozen shoulder’, vrij vertaald een ‘stijve schouder’. Nu kreeg hij voor zijn 50e verjaardag een pakket hulpmiddelen van het team. De inhoud daarvan moest inderdaad zorgen voor een langdurig stijf lichaamsdeel. Maar toch niet de schouder, zo dachten wij. Enfin, gelukkig bleek Bob – onze man in vorm – bereid de plek van HP over te nemen. Dat gold dan weer niet voor de plek op het been van HP. Overigens niet het derde been, om misverstanden te voorkomen. Hoewel, als je dat pakket aan hulpmiddelen er in één avondje doorheen jast, het resultaat mogelijk hetzelfde kan zijn. Dan heb je voorlopig ook geen mannelijke anticonceptiepil meer nodig. Ofschoon die momenteel nog niet op de markt is. Die pil zou ervoor zorgen dat sperma tijdelijk niet kan zwemmen, maar is vooralsnog alleen op muizen getest.

Het gehavende been van HP Nijhof

Onze eigen ‘grijze muis’ Bob is niet meer! Dat heeft dan weer niets met het testen en de bijwerkingen van die pillen te maken. Sinds zijn zege, twee weken geleden tegen Bryan Hieralal van Topsquash Maassluis H3, is Bob volledig uit de anonimiteit getreden. Eigenlijk kan hij niet meer gewoon over straat. Iedereen klampt Bob aan en wil wat van hem. Een fotootje hier, een handtekening daar. En dat kost energie. Veel energie. Daar zag het aanvankelijk in zijn partij tegen Theo van Dalen op vier niet naar uit. Bob stond wederom als een jonge God op de baan en was heer en meester over de één jaar jongere tegenstander. Voor Theo moet het gevoeld hebben als een afstraffing door een strenge meesteres in een leren pakje. De zweep continu op zijn billen rossend. Met 11-5 en 11-9 won Bob overtuigend de eerste twee games.

Theo wist te winnen van lokale grootheid Bob Schadron.

Maar al in de tweede game merkte Theo dat het er minder stevig aan toeging. Bob raakte vermoeid en kon het hoge tempo van de zweepslagen nog amper volhouden. Van een strenge meesteres veranderde Bob langzaam maar zeker in een tamme leernicht. Zonder zweep, maar met handboeien om. Bob kreeg dan ook steeds minder grip op zijn tegenstander. Theo, bepaald geen koekenbakker – of eigenlijk in het dagelijks leven juist weer wel – rook bloed. Hij profiteerde dankbaar van de vermoeidheid van Bob door alle plichtplegingen van de laatste weken. Met 8-11, 9-11, 7-11 trok Theo alsnog met 2-3 aan het langste eind. Bob was terug op aarde. Van zijn voetstuk gedonderd. En dan is topsport keihard. Nog voor de laatste bal geslagen was, keerde het talrijk opgekomen publiek al huiswaarts. Geen handtekeningen, geen foto’s dit keer. We verwachten dan ook dat Bob er volgende week in de thuiswedstrijd tegen HSRC de Diepput H4 gewoon staat. Met beide voeten op de grond en niet naast zijn schoenen lopend.

Bob nog op zijn troon.

Gelukkig voor Bob viel de schade uiteindelijk reuze mee. Daarvoor mocht hij onder andere Tim bedanken. Die speelde op twee tegen Danny van Hees. In de uitwedstrijd ging Tim er tegen Danny nog vrij kansloos met 3-1 vanaf. Maar dit keer waren de rollen volledig omgedraaid. Danny had zeven van zijn acht competitiewedstrijden winnend afgesloten. Maar daar was deze avond weinig van te merken. Danny raakte al snel gefrustreerd door zijn eigen spel en speelde daardoor niet alleen tegen Tim, maar ook tegen zichzelf. Dan is het vrij lastig om een positief resultaat te boeken. “Een totale offday. Soms heb je dat weleens”, was de uitleg van Danny, die verder geen andere excuses had. Tim had daar geen boodschap aan. Met 11-7, 11-2, 11-9 speelde hij zijn eigen spel. Tim liet daarmee zien dat hij is gegroeid ten opzichte van een halfjaar geleden. En daar had hij niet eens een pilletje voor nodig.

Tim van der Maas kijkt toe bij de wedstrijden, na het behalen van een soevereine overwinning.

De mooiste en spannendste partij van de avond was die tussen beide nummers één. Johan trof captain Maarten van Gelderen van Hermes DVS. En Johan moest echt tot het gaatje! In een meeslepend gevecht trok hij de eerste twee games met 11-6, 11-9 nog naar zich toe. Maar van Maarten heb je niet zomaar gewonnen, zo bleek. Met 4-11 moest Johan de derde game inleveren aan zijn Schiedamse opponent. In de vierde game stond Johan er weer.

Johan en Maarten tijdens hun spannende wedstrijd.

Bij een 9-3 tussenstand en op 10-5 met vijf matchpoints op zak, leek het binnenslepen van de zege een kwestie van tijd. Leek, want Maarten vocht zich terug en wist alle matchpoints te overleven. Ook matchpoint nummer zes op 11-10 was niet aan Johan besteed en uiteindelijk ging de vierde game alsnog met 11-13 naar Maarten. Ook in de beslissende game was het spannend. Tot 8-8 gaven beide heren elkaar geen duimbreed toe. Op 10-8 kreeg Johan echter opnieuw twee matchpoints. De eerste werkte Maarten nog weg, maar bij matchpoint nummer acht was het wel raak. Met 11-9 en daarmee een 3-2 zege legde Johan de basis voor de teamzege en de revanche voor de eerdere nederlaag van Heren 9 in Schiedam.

Johan Stevens aan service.

Want wat kon er nog misgaan? Op drie moest captain Ruud tegen Hugo Dorsman slechts één game pakken om de teamzege veilig te stellen. Maar van de laatste vijf partijen had Ruud er vier verloren. Een ABC-tje was het dus op voorhand allerminst. Ruud begon ook weifelend aan de wedstrijd. Maar naarmate de partij vorderde ging de Delftse aanvoerder beter spelen. En met 11-7, 11-4, 11-2 liet Ruud er uiteindelijk geen gras over groeien wie deze avond de beste was. Met maar liefst een 14-5 nederlaag werd Hermes DVS H5, na een gezellige derde helft, huiswaarts gestuurd. En dat terwijl de Schiedamse formatie voorafgaand aan de wedstrijd toch de tweede plaats op de ranglijst bezette. Toegegeven, de Schiedammers traden niet aan in hun sterkste formatie. Zij gokten op de naweeën van een forse kater van Heren 9 na het feest van HP. Dat bleek een misrekening. De internationals van Hermes DVS bleven allen aan de kant. En dus ontbraken Wing Cheung, Piyush Saraswat, Adhir Vigg en Gökhan Andac. Tel daarbij op dat voormalig captain Cora de Bruin-de Vette het team afgelopen zomer heeft verlaten om het hogerop te zoeken en de nederlaag van de Schiedammers was snel verklaard. Maar daarmee doen we Heren 9 wel tekort. Wie er niet is kun je immers niet verslaan. Dus alle credits voor Heren 9. Bovendien geeft deze zege vertrouwen voor de resterende vijf competitiewedstrijden van het seizoen. Een plaats in de subtop ligt nog in het verschiet.