HEREN 9 WEER ONDERUIT IN SCHIEDAM.

HEREN 9 WEER ONDERUIT IN SCHIEDAM

Er lijkt haast een vloek op te rusten. Uitwedstrijden in Schiedam bij Hermes DVS gaan voor H9 steevast verloren. Daar kun je de klok op gelijk zetten. Ook afgelopen vrijdag ging H9 kansloos met 12-5 onderuit.

Het leek alweer een eeuwigheid geleden, de laatste wedstrijd in competitieverband. Maar na drie competitieloze vrijdagen vanwege de herfstvakantie mocht H9 eindelijk weer aan de bak, tegen koploper Hermes DVS H5.

Vorig seizoen streden Hermes en H9 tot op de laatste wedstrijddag voor promotie naar de tweede klasse. Uiteindelijk trokken de Schiedammers aan het langste eind. Maar wat bleek, aangekomen in Schiedam trof H9 nagenoeg hetzelfde team als vorig jaar. Alleen captain Cora de Bruin-de Vette was gepromoveerd. De andere teamleden zagen de stap hogerop niet zitten.

En dus keek de Schiedamse formatie met grote belangstelling uit, wie captain Ruud de Groot deze keer op het wedstrijdformulier had gezet. Stiekem werd gehoopt op Bob Schradon en Paul Thewissen, waarschijnlijk vanwege de gezelligheid, gevreesd werd voor Johan Stevens. Maar niets van dit alles. Bob en Paul hadden een avond vrijaf. Johan is nog altijd geblesseerd en speelde nog geen wedstrijd dit seizoen. HP had uiteraard andere verplichtingen.

En dus mocht Samuel Austin op vier de spits afbijten tegen Gökhan. Tactisch heel slim van Hermes werd Samuel voor de wedstrijd al gescheiden van zijn andere teamleden uit Delft. Samuel moest zich beneden omkleden, terwijl de anderen, onder het motto ‘Vol is vol’, boven maar een kleedkamer moesten zoeken.

Hierdoor miste Samuel de laatste aanwijzingen van het team en vooral de kleedkamerhumor, die bij hem normaliter de wedstrijdspanning doen wegnemen. Voordeel was dan weer wel, dat er na afloop van de wedstrijd geen volgepiste shampooflessen in de douche te vinden waren.

Maar Samuel bleek die hele voorbereiding niet nodig te hebben. Opnieuw verbaal gesteund door zijn vriendin van achter de ramen, boekte hij een vrij eenvoudige zege. Met 11-7, 11-1, 11-3 waren de eerste drie punten al binnen.

Samuel in actie bij Hermes

Dat had de opmaat moeten zijn voor een klinkende teamzege. Maar niets bleek minder waar. Ruud had duidelijk nog last van de vele liters bier van de avond ervoor in De Kuip. Sterker nog, tegen Adhir Vigg speelde hij als een ware klimaatactivist, vastgelijmd achter op de baan. Nou is Ruud al niet zo’n fan van (de) T(hee), hij is meer van de koffie, maar dit was ontluisterend. Alleen in de derde game kon Ruud de snelle Indiër enigszins partij bieden. Maar het was gewoon niet genoeg. Met 11-6, 11-2, 11-8 ging de captain uit Delft er kansloos vanaf.

Ruud kon wel door de grond zakken. Hij probeerde zelfs te vluchten door de nooduitgang. Maar er moesten nog twee partijen gespeeld worden. Voor het team was er immers nog niks verloren. Johno van IJsseldijk verving Johan op één. Dat leek een slimme zet. Hun voornamen lijken immers op elkaar. En Johan is een ‘angstgegner’ voor Wing Cheung van Hermes. Dat bleek vorig seizoen.

Johno in zijn gebruikelijke Argentinië shirt

 

Maar Wing trapte er niet in. Hij zag dat Johno Johan niet was en ging voortvarend van start. Hij kwam op een 9-6 voorsprong, maar toen stond Johno op. Hij zette Wing meer onder druk en trok met 11-9 de eerste game alsnog naar zich toe. Het laatste punt werd gevolgd door een enorme schreeuw, alsof Johno klaar kwam op de baan.

Die veronderstelling onderstreepte Johno in de volgende drie games. Het is algemeen bekend, dat de meeste mannen na een succesvolle vrijpartij nogal eens in slaap vallen. Dat leek ook bij Johno het geval. Met 11-6, 11-5, 11-4 trok Wing de partij alsnog eenvoudig over de streep. Voor Johno is het zaak, zijn hoogtepunt in het vervolg wat uit te stellen. Het kwam nu veel te vroeg. Positief was natuurlijk wel dat Johno bereid was, het gat van Johan op te vullen. Figuurlijk dan.

Voor Tim van der Maas was de opdracht simpel. Bij een 3-0 overwinning zou H9 alsnog de teamzege kunnen opstrijken. Vooraf werd er veel verwacht van de teruggekeerde Tim. De Heintje Davids en speler van het eerste uur. Het valt hem te prijzen dat hij het zo lang in Limburg heeft uitgehouden. Toch lastig als je de taal niet spreekt. Zelfs de overstromingen weerstond hij. Of hij had gewoon geen boot om terug te varen.

Maar al binnen tien minuten vroegen we ons langs de kant af, waarom we zo hadden uitgekeken naar de terugkeer van Tim. Tegenstander Danny van Hees maakte aanvankelijk korte metten met Tim. Pas toen de druk na twee verloren games van de ketel was kwam de ware Tim bovendrijven. Maar daarna was Danny weer bij de les. Met 11-6, 11-5, 2-11, 11-7 boekte hij een klinkende zege op onze verloren zoon.

Natuurlijk was het na afloop gezellig. Winnen of verliezen maakt voor H9 niet uit. Het bier en de bitterballen smaken er niet minder om. Maar als we het wel over het sportieve gedeelte hebben, is H9 na deze nederlaag teruggezakt naar de middenmoot. Een eventuele promotie is daarmee ver weg. Maar de weg is nog lang. Volgende week komt Houtrust H9 op bezoek. Dan kan er sportieve revanche genomen worden.