Heren 9 in ban van Hertog Jan, BBB en Vogelpik

Terwijl in politiek Den Haag de ongekende overwinning van BBB bij de verkiezingen nadreunt, was even verderop bij Squash Delft het grensoverschrijdend gedrag binnen Heren 9 nog altijd het gesprek van de dag. Enkele hoofdrolspelers zijn zelfs het land uit gevlucht. Zo doken de eindverantwoordelijke Sammy E. en zijn partner Margret M. (omdat zij officieel als verdachten zijn aangemerkt mogen de achternamen sinds deze week niet meer voluit gepubliceerd worden en staan ze in hetzelfde rijtje als onder andere Ali B) onder in Thailand en werd Paul T. alias ‘de paardenlul’ gespot op een terras in Brussel. En dat terwijl hij deze vrijdag gewoon in de basis stond opgesteld in de thuiswedstrijd tegen Topsquash Maassluis H4. Het tekent de chaos en verziekte onderlinge verstandhoudingen bij Squash Delft H9. Ook diende een nieuw incident rond captain Ruud de G. zich aan. Maar gewonnen werd er wel. Dankzij een 13-8 zege steeg Heren 9 van de zevende naar de zesde plaats op de ranglijst en is er met nog twee wedstrijden voor de boeg zelfs uitzicht op meer.

BBBier van Paul

“Ruud, laat het me tijdig weten als we geschorst worden want dan blijven we lekker in Thailand hangen.” Dat is de tekst van een door de politie onderschept WhatsApp bericht tussen de verdachten Margret M. en Ruud de G. Zie daar de gelijkenis met de zaak Quincy P., die zich thans in Rusland ophoudt. Net als Rusland heeft ook Thailand geen uitleveringsverdrag met Nederland. Het enige dat aan Nederland wordt (uit)geleverd zijn Taaitaaipoppen. Sammy E. en Margret M. zitten dus voorlopig goed in Thailand. Bovendien is het nog de vraag of de onderschepte informatie wel rechtmatig verkregen is en straks gebruikt mag worden in het strafproces. Ilja van Elten, die het tweetal juridisch bijstaat, heeft zo zijn bedenkingen.

Vogelpik van Paul

Voor Paul T. ligt de kwestie anders. Hij zit in Brussel en België levert voortvluchtigen wel uit aan Nederland, zelfs al zijn ze vooral slachtoffer. Paul nam dan ook een risico, door vanaf het Brusselse terras eerst te melden dat hij ditmaal een Vogelpik had in plaats van een Paardenlul. En even later zat hij aan het BBBier, daarmee duidelijk zijn politieke voorkeur uitsprekend. En dat voor dé Nederlandse topambtenaar, die zich eigenlijk neutraal zou moeten opstellen.

Samuel speelt een backhand

Maar toen de stofwolken eindelijk waren opgetrokken, kon er ook nog gespeeld worden. Het werd een lange avond. Op vier maakten Samuel Austin, die ‘onze paardenlul’ op het laatste moment verving, en Paul Steenbakkers het talrijk opgekomen publiek direct duidelijk dat het menens was. De partij ging op het scherpst van de snede en het was dat er uiteindelijk een winnaar moest komen. Samuel was de gelukkige. Met 16-14, 9-11, 12-10, 17-15 trok hij met een 3-1 zege aan het langste eind. Maar voor hetzelfde geld was het kwartje de andere kant op gevallen. En dat voor een uitzinnig publiek dat voor een dubbeltje op de eerste rang zat. Hoe mooi wil je het hebben? Ruud de G. en Martin van Lierop deden vervolgens op twee ook een duit in het zakje. Het publiek kreeg dus waar voor z’n geld. Met 9-11, 11-8, 5-11, 12-10, 5-11 moest ‘onze squash-opa’ uiteindelijk met een 2-3 nederlaag het onderspit delven. De perikelen van afgelopen week braken hem in de beslissende game duidelijk op.

Johan S. aan de opslag

Johan S. had minder last van de beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag aan zijn adres. Hij trof in Frank van Leeuwen echter wel een tegenstander van formaat. Dus bleef ook deze partij tussen beide nummers één lang spannend. Maar met 12-10, 8-11, 11-9, 11-6 viel de partij met 3-1 toch de kant van Johan op. En zo had Bob Schadron op drie aan één game genoeg om de teamzege voor Heren 9 veilig te stellen. Bob kon dus andermaal de held van Squash Delft worden. Hij liet er dan ook geen gras over groeien en schoot tegen Joep Profijt uit de startblokken. Al snel nam Bob een 7-3 voorsprong. Maar Joep vocht zich knap terug en kantelde de game. Op 7-10 kreeg hij drie gamepoints, maar ditmaal was het Bob die terugkwam.

Ruud probeert Martin te verschalken

Captain Ruud had Bob voorafgaand aan de wedstrijd nog even fijntjes duidelijk gemaakt dat als hij met 0-3 zou verliezen, Bob deze avond ‘de paardenlul’ zou zijn. Na de gebeurtenissen van vorige week wilde Bob dat ten koste van alles voorkomen. En dat lukte. Met een aantal goede punten sleepte Bob met 13-11 de eerste game alsnog uit het vuur. Hij stelde daarmee direct de teamzege veilig. Joep was duidelijk gefrustreerd en moest daarom ook de tweede game met 11-7 aan Bob laten.

Joep Profijt neemt alvast een voorschot op zijn kratje. Bob kan het nauwelijks geloven.

Captain Ruud zag toen de bui al hangen. Ruud was bang dat hij, met als enige een nederlaag op zak, de schlemiel van de avond zou worden bij Squash Delft en kon dat niet verkroppen. Terwijl Bob werd volgepropt met technische en tactische tips van de overige teamgenoten, sloop Ruud stiekem het kamp van de tegenstander Topsquash Maassluis binnen. Voorzichtig informeerde Ruud bij Joep of hij van een biertje hield. “Ja, maar niet nu”, bitste Joep terug. Als blikken konden doden…

 

Snel maakte Ruud duidelijk waarom het ging. Als Joep erin zou slagen de partij alsnog met 2-3 te winnen, kreeg hij van de captain van Squash Delft een krat bier. En het werkte. De derde game ging met 4-11 overtuigend naar Joep. “Hertog”, riep hij bij het verlaten van de baan naar Ruud, die als kenner natuurlijk direct begreep dat Hertog Jan het favoriete biermerk is van Joep. De opmerking was voor Ruud tevens een teken dat het met Joep wel goed zat. Het vertrouwen was terug. En dat bleek. Met 10-12, 10-12 hengelde Joep de wedstrijd en de krat Hertog Jan binnen, daarmee Bob verbouwereerd achterlatend. Zelfs twee matchpoints in de beslissende game waren niet aan Bob besteed. En zo was een nieuw incident rond Ruud de G. geboren. Na grensoverschrijdend gedrag wordt hij nu ook beticht van matchfixing.

Ruud de Groot kwam zijn belofte na en overhandigde Joep Profijt zijn verdiende krat bier

Maar dit alles viel totaal in het niets bij de gebeurtenis later die nacht. Terwijl in Delft Heren 1 en Heren 9 hun wedstrijden tegen respectievelijk Topsquash Maassluis 1 en 4 afwerkten, speelde Heren 3 juist een uitwedstrijd in en tegen Maassluis. Ook dat werd een lange partij, die uiteindelijk met 9-8 in de allerlaatste game in het voordeel van Topsquash Maassluis 2 werd beslist. Dominique van Gelderen speelde deze avond niet voor het team van Maassluis, maar was uiteraard wel aanwezig om de verrichtingen van zijn team te volgen en aan te sluiten bij de derde helft. Zoals gebruikelijk was ook zijn 14-jarige zoon van de partij. Tussendoor speelde hij samen met zijn vader nog wat partijtjes op het poolbiljart. Dominique maakte vorig jaar nog deel uit van Topsquash Maassluis 4 en kwam tweemaal in actie tegen Heren 9. Maar qua niveau was hij veel te goed voor de derde klasse. Zelfs onze Wouter Stoffels kon Dominique geen partij bieden.

Dat kon wel een 26-jarige man uit Geldrop, die Dominique in de nacht van vrijdag op zaterdag met één klap uit het leven sloeg. Dit onder toeziend oog van zijn zoon. Dominique was lopend onderweg van Topsquash Maassluis naar huis op straat in een woordenwisseling beland en werd uit het niets tegen de grond geslagen. Dood, afgelopen, uit. Een laffe daad en het zoveelste verhaal van een slachtoffer dat door zinloos geweld om het leven komt. Maar ditmaal heeft het slachtoffer een naam. En een gezicht. Daarom raakt het ons zo diep. Dominique was immers ook bij Squash Delft een graag geziene gast, een sympathieke speler. Ons medeleven gaat daarom uit naar Topsquash Maassluis en in het bijzonder naar zijn zoon, overige familieleden en naar alle vrienden van Dominique bij de club. Zonder Dominique zal het nooit meer hetzelfde zijn. Deze daad werpt een donkere schaduw over het restant van de squashcompetitie 2022-2023. R.I.P. Dominique!

 

Ruud de Groot (links) met de sympathieke Dominique van Gelderen (rechts) van Topsquash Maassluis