De belevenissen van Heren 10 – speeldag 3

Het is algemeen bekend dat een goede vrijpartij begint met een uitgebreid voorspel. De daad op zich is doorgaans van veel kortere duur. Datzelfde mocht gezegd worden over de squashwedstrijd tussen Squash Delft H10 en koploper HSRC De Diepput H4.

Het voorspel begon feitelijk al op woensdag. In een gezellig telefonisch onderhoud wisselden teamcaptain Ruud en wedstrijdleider Margret hun opa- en oma-ervaringen uit. Voor de inhoudelijke vraag verwees Margret beller Ruud echter door naar partner Sammy.

Ruud was de avond ervoor door barman Joël overvallen met het verzoek z’n QR-code te laten zien. Z’n wat? Ja, anders kon hij geen biertje drinken. Gelukkig is Ruud gevaccineerd en haalde Squash Delft die avond de gebruikelijke omzet.

Maar Ruud is een denker. Iemand die niet graag iets aan het toeval overlaat. Want vrijdag stond immers de topper tegen HSRC De Diepput H4 op het programma. En hoe zou Sammy omgaan met het ‘versoepelde’ coronabeleid? Dat in de wetenschap dat Squash Delft H10 minstens één niet-gevaccineerde speler in de gelederen heeft, die ook nog moest opdraven.

Ok, spelen was voor Wouter S. geen probleem. Uitblazen na afloop op een bankje naast de tegenstander ook niet. En samen douchen mocht ook. Maar voor de derde helft, hét hoogtepunt van de avond voor Squash Delft H10, moest deze Wouter S. toch echt een negatieve coronatest niet ouder dan 24 uur kunnen overleggen. En Sammy kende geen genade.

Op de wedstrijddag zelf koos Wouter S. echter eieren voor z’n geld. Ondanks een negatieve test meldde hij zich ziek bij captain Ruud. Daar ook nummer één Johan nog herstellende was en HP een weekendje André Rieu op het Vrijthof in Maastricht gepland had, werd Ruud daardoor met een klein probleempje en een grote uitdaging opgezadeld.

Waar haar je immers zo snel een representatieve, bij voorkeur gevaccineerde vervanger vandaan voor de topper van die avond? Die zoektocht duurde, niet overdreven, ruim vier uur.

Toen Ruud uiteindelijk een vervanger had gevonden, belde deze een uur later weer af. Gelukkig was het slecht weer en ging de tenniswedstrijd van Paul niet door. Zodoende kon hij alsnog overdekt squashen.

Bij Squash Delft aangekomen stond Sammy hoogstpersoonlijk al bij de deur te wachten. Bij gebrek aan goed horecapersoneel, een verschijnsel uit de coronatijd, nam hij zelf de controles voor z’n rekening.

Na uitvoerig te zijn ge-QR-scand door Sammy heb ik wel gelijk gekeken of mijn geld nog op m’n bankrekening stond. Je kan immers nooit weten.

Sammy nam z’n taak wel heel serieus. Zelfs de namen van partners moesten worden doorgegeven. Waarschijnlijk zou hij bij een onverhoopte corona-uitbraak bij Squash Delft zelf ook het GGD-bron- en contactonderzoek voor z’n rekening nemen.

Eén keer ging Sammy deze avond de mist in. Bij Dames 1 vroeg hij een van de tegenstandsters naar de naam van haar man. Ze bleek echter met een vrouwelijke partner samen te wonen.

Wie ook de mist inging was Squash Delft H10. De daad duurde inderdaad veel korter dan het voorspel.

Bob speelde, naar later bleek, tegen een ex profvoetballer van het Turkse Besiktas en Spaanse Espanyol. Hij kon het niet bolwerken tegen deze afgetrainde jonge God uit Marokko. Knap nog dat Bob in de tweede game een grote achterstand wist om te buigen in een 10-9 voorsprong door zes punten op rij te maken. Maar vervolgens kon hij niet klaar komen, herstel de klus niet klaren en verloor hij alsnog de game en de partij met 3-0.

Nadat Ruud de negatieve score van Bob met een 3-0 zege had rechtgetrokken, was Johno aan de beurt. Hij bleek zich goed te hebben voorbereid op de topper.

Johno had geen idee tegen welke club we deze avond speelden en stond maar wat aan de kant met z’n handen in zijn zakken. Sammy wilde hem zelfs het spelen ontzeggen.

Nee, dan de tegenstander van Johno. Die stond al rond half acht op de baan om zich warm te spelen. Niet gek dus dat Johno na de deceptie van de week ervoor opnieuw een nederlaag moest slikken. Ook hij werd in sneltreinvaart met 3-0 aan de kant geschoven. Ok, barema 5 tegen 7 is wel een verschil. Maar een betere voorbereiding en wedstrijdmentaliteit hadden wellicht de nederlaag een draaglijker aanzien kunnen geven.

Nu kwam alle druk op de schouders van Paul, die vandaag de HP-rol op zich nam. Paul moest met 3-0 winnen en mocht z’n tegenstander maar twaalf punten toestaan. Bij een 9-4 voorsprong in de eerste game lag Paul volledig op schema. Daarna bezweek hij onder de immense druk en ging het mis. Wat heet, de eerste game ging alsnog met 11-9 verloren en ook in het tweede en derde bedrijf moest Paul het hoofd buigen.

In de derde helft werd de 12-3 nederlaag echter snel rechtgezet, zodat we volgende week weer vol goede moed kunnen aantreden in de thuiswedstrijd tegen Ridderkerk H5.